kierować się intuicją

См. также в других словарях:

• intuicja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. intuicjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} niedokładnie umotywowane, lecz prawdopodobne zdanie o czymś; przeczucie, trafne spostrzeżenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaufamy pańskiej intuicji. Te intuicje wydają mi się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• intuicja — ż I, DCMs. intuicjacji, blm 1. «przeczucie, zdolność przewidywania, twórcza wyobraźnia» Kierować się intuicją. Wyczuwać coś intuicją. 2. filoz. «rodzaj irracjonalnego poznania polegającego na uchwyceniu prawdy dzięki wewnętrznemu przekonaniu, bez …   Słownik języka polskiego

• nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

• serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego

• węch — m III, D. u, blm «zmysł powonienia; zdolność ludzi i zwierząt do odczuwania zapachów niektórych lotnych substancji rozproszonych w powietrzu (uwarunkowana pobudzeniem nerwów węchowych jamy nosowej przez cząsteczki tych substancji, dostające się… …   Słownik języka polskiego

• czuj — m I, D. czuja, blm tylko we fraz. pot. Mieć czuja «mieć wyczucie, intuicję; kierować się wyczuciem, intuicją» …   Słownik języka polskiego